Ik denk dat het voor jullie lastig is om steeds te shiften in tijd, ik loop 9 uur achter dus als men in Nederland al op is gaan we hier net onder de wol. Vannacht wel aardig geslapen, er was niets te vieren dat scheelt ook. De benamingen van de artikelen kloppen ook niet altijd meer met al dat geshift. Het tikken valt me alleszins mee, er komt altijd wel wat bovendrijven en als je schrijft wat je anders zou zeggen dan heb je het stuk zo vol. Moet ook nog een stukkie schrijven voor de super absorber (ons bedrijfsblad), daar begin ik zo maar eens even mee dan heb ik in ieder geval iets. Eerst alvast wat fotoootjes opzoeken en naar eva sturen.

Gisteren was een relatief rustig dagje. Goed geslapen na een avond waarop Sven werd gehuldigd in het HHH. Ook dat was een feest, de aankondiging trok zo'n 4000 man voornamelijk Nederlanders. Buiten stond nog een rij buitenlanders te wachten tot ze naar binnen mochten. Nederlanders hebben voorrang dus hebben ze een hoop buitenlanders moeten teleurstellen. Ik hoorde dat er een rij stond waarin de wachttijd zo'n 4 uur bedroeg. Je moet er wat voor over hebben om naar binnen te mogen in 'The hottest place in town'. Dat had ik al meer gehoord, het schijnt dat het HHH echt een begrip is in Vancouver en iedereen wil daar bij zijn. Voor de meesten wordt dat dan een teleurstelling.

Sven werd natuurlijk gehuldigd, dat is wel een happening, de hele zaal zag oranje van de mensen en er werd weer op zijn Hollands feest gevierd. Dat betekende een hoop skihutmuziek om de zaal 'warm' te krijgen voor de huldiging van Sven. Toen hij het podium opkwam zag je vooral schermpjes van digitale camera's, ook de mijne zat erbij. Heb er een filmpje van gemaakt zover de voorraad digitale bitjes strekte. Hij staat er precies op.

Daarna was het de beurt aan Marco Borsato die we 's middags al hebben zien soundchecken. Hij heeft drie kwartier opgetreden met de band van Edwin Evers. Zo leer je elke dag weer wat bij want ik wist niet dat Evers een band had. Klonk wel goed moet ik zeggen en nogmaals, ik ben geen liefhebber van Marco's muziek maar het was wel te harden (haha).

De lijst van celebraties wordt alsmaar langer, toevoegen vandaag: Loek Hermans, Peter Heerschop, Viggo Waas en wederom Michael Boogerd die we langs de rijen op het HHH ingeloodst hebben.

Gisteren dus de 3000 meter voor dames, voor Nederland een relatief rustig dagje want ik verwachtte niet dat we potten konden breken. Die verwachting klopte wel, er waren geen scherven. Dan kun je ook eens andere dingen aandacht geven. De aandacht dus even verlegd naar de Canadese dames want daarvan werd toch wel veel verwacht. Aan Sablikova kon niemand tippen, dat had ik wel verwacht. Ik was benieuwd hoe de vorm zou zijn van Cindy Klassen, die heb ik een aantal jaartjes gemist in het circuit. Ze heeft een dubbele knieoperatie gehad en nu is de koningin van de spelen in Turijn kopvrouw van de Canadese delegatie. Mijn favoriete Cindy ging toch kopje onder, kan niet anders als je zolang bent weggeweest. Misschien wordt het wat op de kortere afstanden. Verder weer wat Canadezen wijsgemaakt hoe het werkt in de schaatserij, ik ben zelf geen echte kenner maar deze mensen weten vaak helemaal niet van de hoed en de rand. Ik heb ze dus een petje opgezet.

Ook verschijn ik misschien binnenkort in de Denver Post ( http://www.denverpost.com/ ). Ik werd geïnterviewd door een verslaggever die een artikel wilde maken over de schaatsgekte in Nederland en hoe dat allemaal ontstaan is. Daar weet ik natuurlijk alles van (haha). Ben benieuwd wat hij ervan gebrouwen heeft. De link zal ik t.z.t. wel sturen.

Na het schaatsen ben ik eens even teruggewandeld, het was mooi weer, de zon scheen en het leek dus wel lente. Dat bevalt me goed, jullie blauwbekken maar lekker verder in het kikkerlandje! Ben niet naar het HHH geweest, Jantje Smit was er dus een uitgelezen mogelijkheid om niet te gaan. Vanavond zouden Nick en Simon er zijn, dat klinkt als een kinderprogramma.

Met de tijd die ik over had ben ik wel goed omgegaan; ik ben weer even op familiebezoek geweest en heb een olympisch biertje gedronken. Verder hebben we even afspraken gemaakt over het pub bezoek van dinsdagavond in the Artful Dodger in Langley (http://www.artfuldodgerpub.net/) . Hier heb ik wel zin in, leuk om alle bekenden weer eens te zien. Woensdag komt Hank hier want hij heeft ook een kaart voor de 1000 meter mannen. Leuk, kunnen we samen gaan, alleen zullen we wel niet op de zelfde tribune zitten.

Ook heb ik even wat beleg ingeslagen voor de huisgenoten. Ik ben niet veel gewend wat dat betreft, ik koop nooit zoveel natuurlijk, nu had ik voor tegen de 100 dollar aan ham, kaas (jaja), kaiserwurst, jam, plokjes worst (even speciaal voor hennie) en nog veel meer.

Moet even zien wat de schaatsdag brengt, het is de 500 m voor mannen, ik denk niet dat we vandaag iets te vieren zullen hebben. 500 Meter is een mooie afstand, ik heb voor de dames en de heren mooie plekken in het midden precies achter de kruising. Ik zit op, respectievelijk, rij 6 en rij 5. Volgens mij ben ik nog niet in beeld geweest, ik heb daar nog geen reacties over gehad. Ik heb een oranje sweater te leen gekregen omdat ik helemaal geen oranje aan had. Deze draag ik nu elke keer als ik er heen ga.

Tot de volgende aardbeving.

Habri