Zo, net terug van een lekkere hap eten bij Earl's en dan maar eens tikken. Je kunt lekker eten bij Earl's dus heb ik het er maar eens van genomen. Een lekkere steak met garnalen en vooraf ribs. Naderhand wat koffie en je loopt kogelrond weer de deur uit. Wat je al gedaan hebt, dat heb je al gedaan. Vanmiddag heeft Canada Rusland met het ijshockey verpletterd en dat was goed te merken in het restaurant. IJshockey is hier wel volkssport nummer één. Het is nu woensdagavond.................

Op de TV wordt eindeloos over en met Clara Huges gesproken. Ze stopt er blijkbaar mee dus de olympische historie van haar wordt nog eens even van stal gehaald. Ze wil nu meer gaan werken met jonge vrouwen in Afrika, nou ik weet nog wel een onderneming die daar ook zit en goed werk doet. Even een connectie leggen is misschien niet zo fout.

Nou, daar gaat ie weer. We naderen het eind van de spelen, toch wel jammer want je begint in een soort van flow te geraken. Alles gaat nu makkelijker omdat je weet hoe alles een beetje werkt en zo. Ook is het makkelijk om naar de schaatsbaan te komen, hoe laat je moet gaan, waar je de auto moet laten, wat je voor die tijd nog kunt doen (koffie halen en zo) en dan de wandeling naar de oval.

Morgen een vrije dag en ik ga naar de stad. Heb met Hank afgesproken, morgenvroeg een ontbijtje in zo'n restaurant (je weet wel, met pancakes, scrambled eggs en zo) en dan gaan we naar Vancouver. Misschien gaan Yvonne en Tom ook mee, dat maakt het feest alleen maar groter. Nu ben ik al geweest maar het is wel leuk om ze allemaal weer eens te spreken. Op de middag met Eric en Trish afgesproken, we gaan samen lunchen, leuk om elkaar ook weer eens te zien. Ben benieuwd hoe het met ze gaat, kunnen we de berenverhalen nog weer eens ophalen!

Nog wat reacties op 'de foute wissel':

• Veel twitterreacties: http://2007fennekevisscher.wordpress.com/
• Veel knip en plakwerk: http://headlines.nos.nl/forum.php/list_messages/19123

Donderdagmorgen: Niet echt lekker weer, het regent een beetje en de vooruitzichten zijn ook niet jofel. Mooie dag om te lamballen.

Hier gaat het verder OK, we hebben niet erg veel hobbels op ons pad. De dagen vliegen voorbij en met al die dingen die hier gebeuren is er ook veel te schrijven. Ik neem aan dat jullie regelmatig de site lezen. Ik heb elke dag wel wat te tikken. Er zijn ook machtig veel reacties en dat maakt het wel leuk. Op elk verhaal komen wel reacties binnen en de verhalen worden vaker gelezen dan dat er mensen zijn die hum mailadres hebben achtergelaten. Dat betekent dat er ook mensen zijn die elke dag de moeite nemen om de website te zoeken en het verhaal te lezen of de foto's te bekijken. Leuk dat jullie ook meelezen, de hartelijke groeten vanuit Richmond!

We (Yvonne en ik, Tom was nog in coma en lag nog waterpas na een optreden van van Velzen in het HHH) zijn vertrokken naar de White Spot restaurant, hier hebben we ontbeten. Een onvervalste Denver omlette, die smaakt altijd weer lekker alleen de kaas heb ik er niet bijbesteld. Ik heb toch mijn principes hè. Hank was er ook al en we hebben even lekker (en veel, dat is hier nu eenmaal gebruikelijk) gegeten. Je gaat met een volle buik de metro in je hebt voorlopig weer genoeg. Even door Vancouver gebanjerd en de vlam bekeken, toch vreemd dat Hank erheen loopt en vervolgens zegt: 'Zo, dat hebben we gezien'. Meteen draaide hij om en wilde weer weg. Hij wilde niet eens een foto met de vlam erop. Het deed een beetje Japans aan..

Vreemd dat je in je eigen land en bijna in je eigen stad niet op de foto wilt met de vlam die daar waarschijnlijk niet meer komt zolang je leeft. Maar het is maar goed dat niet iedereen hetzelfde is. We hebben de weg vervolgd en zijn met de seabus naar North Vancouver gevaren om Trish en Eric te ontmoeten. We hebben samen geluncht en hebben de banden nog eens aangehaald. Als je dan luncht dan eet je toch weer (had geen honger) wat, heb maar een salade genomen, dat is lichte kost en heb je zo weggewerkt. Maar er zat wel veel vis en schelpdieren in, heerlijk maar veel zoals ik hiervoor ook al vermeldde.

We hebben afscheid genomen en gelijk een nieuwe afspraak gemaakt. Vervolgens Gastown ingedoken. Gastown is het toeristische deel van Vancouver en barst van de souvenirshops. Hier een poster kunnen scoren. Het idee is om die in het trapgat te hangen samen met de tickets in één lijst. Lijkt me een mooi aandenken, ook MukMuk is toegetreden tot de aankopen. MukMuk komt in de auto aan de spiegel te hangen, hij heeft al een haakje waarmee dat kan. MukMuk is dus multifunctioneel! Voor de liefhebbers: http://www.vancouver2010.com/mascot/en/profile_mm.php , kun je nog even kijken.

De dag afgesloten met (hoe kan het ook anders) een diner bij een cactus restaurant. Je kon er goed zitten, ik voelde niks prikken en ook het personeel deed niet stekelig. Heb lekker gegeten, ribs met een Jack Daniels sausje.

Nu alweer in mijn tijdelijke huis, morgen naar de kwalificaties van de ploegenchtervolging. Eens kijken hoe dat gaat, de heren hebben een goede loting maar de dames hebben het zwaarder. Maar och, als je kampioen wilt worden moet je van iedereen winnen.

Tot de volgende aardbeving!

Habri