Tijden, zitplaatsen enz.

Waar zit ik nu eigenlijk? Dat heb ik me ook afgevraagd en dus heb ik de tickets eens even bekeken. Daarna heb ik de plattegrond er eens even bijgepakt.

In een staatje heb ik alles weergegeven: data, starttijden enz.

Hier is de plattegrond:

Voor zover ik het kan bekijken zit ik meestal tegenover de finishlijn. Dat zijn goede plekken, ik ben benieuwd!

Cheers,

Habri

Huisgenoten Tom en Yvonne hebben ook een weblog!

Voorbereiding Column deel 6

Ter voorbereding heb al 6 artikelen geschreven in ons bedrijfsblad 'Superabsorber'. Met de titel 'Road to Vancouver' verscheen er elke twee maanden een verhaal in het blad.

In februari 2010 vinden de Olympische winterspelen plaats in Vancouver, Canada. Ik heb, als redactielid, kaartjes kunnen bemachtigen voor het onderdeel langebaanschaatsen. In de komende uitgaves van de super absorber een verslag van de voorbereidingen en uiteraard van het evenement zelf. In deze aflevering deel 6: Het gaat nu echt beginnen!

De brand erin!

Je zou het bijna vergeten maar ineens was het er weer: Olympisch nieuws! De brand zit er in, in de fakkel wel te verstaan. Wij zouden geen Nederlanders zijn als we niet eens iets bijzonders met die vlam hebben gedaan; wij waren de eersten die in de moderne geschiedenis de vlam weer hebben laten branden. Dat gebeurde in Amsterdam tijdens de spelen van 1928.

De antieke Spelen waren verbonden aan Zeus, de Griekse oppergod. Voor zijn tempel in Olympia werden op het hoofdaltaar 100 ossen verbrand. Dit vuur werd brandende gehouden gedurende de Spelen. De vlam ervan werd, net als alle andere offers, aangestoken met het heilige vuur van de godin Hestia.

Op 22 oktober heeft een Griekse schone dit ritueel nog een dunnetjes overgedaan en met een brandglas de fakkel ontstoken.

Na wat heen en weer geloop en wat praatjes van plaatselijke bobo's ging de vlam in de fakkel. Op 30 oktober landde de vlam in Canada en begon aan een indrukwekkende rondreis door het grootste land ter wereld. Voor wie het wil zien, kijk even op: http://www.vancouver2010.com/more-2010-information/olympic-torch-relay/olympic-torch-relay-interactive-map/

,,Tot 12 februari zal de vlam meer dan 1030 gemeenschappen hebben bezocht, 119 inheemse zegeningen hebben ondergaan, drie oceanen hebben aangeraakt en zijn gedragen door een variatie aan Canadezen die alle leeftijden, culturen, religies en taalgebieden vertegenwoordigen'', vertelde John Furlong, baas van het organisatiecomité van Vancouver.

Tijdens zijn ruim 45000 km (!) lange tocht, komt de vlam zelfs in de meest noordelijk gelegen gemeenschap ter wereld: Alert in de provincie Nunavut.

Kijk, dan ben je nog eens bezig met reclame maken voor een van de grootste sportevenementen ter wereld. Toch een heel gesleep met zo'n vlam maar als het goed is kom ik de vlam tegen op 12 februari volgend jaar als deze het vuur in Vancouver aansteekt. Het is de vlam van broederschap, vrede en vriendschap. Ik ben benieuwd of er dan nog ossen in de schaal zitten. Ik ga niet naar de openingsceremonie; er waren geen kaarten meer, het lijkt me daar verrekte koud en bovendien zijn ze veel te duur (blijf een Nederlander natuurlijk). Ik geef de voorkeur aan het Holland Heineken House en wat sfeer proeven in en om het stadion.

De aanloop naar de spelen is begonnen; er zijn wat schaatswedstrijden en de eerste schaatsers maken zich al sappel of ze wel op tijd in vorm zijn om de spelen mee te kunnen doen. Onze Sven is al zeker van een plaats maar hij gaat dan ook naar 'Svencouver' las ik in de krant en langs de schaatsbaan zie je ook 'Svenergy' reclame. Toch leuk dat spelen met woorden, wat dacht je trouwens van de volgende:

Er schijnen nogal wat bendes de dienst uit te maken daar in de omgeving, ben benieuwd of ik daar wel veilig zit.

Voorbereiding Column deel 5

Ter voorbereding heb al 6 artikelen geschreven in ons bedrijfsblad 'Superabsorber'. Met de titel 'Road to Vancouver' verscheen er elke twee maanden een verhaal in het blad.

In februari 2010 vinden de Olympische winterspelen plaats in Vancouver, Canada. Ik heb, als redactielid, kaartjes kunnen bemachtigen voor het onderdeel langebaanschaatsen. In de komende uitgaves van de super absorber een verslag van de voorbereidingen en uiteraard van het evenement zelf. In deze aflevering deel 5: Eindelijk kaarten, hoe nu verder.

Kaarten en nog eens kaarten

Dat ik zo gemakkelijk aan kaarten zou komen had ik niet gedacht. De moed zakte me al in de schoenen toen ik hoorde dat de schaatswedstrijden vele malen overtekend waren. Nu heb ik dus toch kaarten en ik ben de koning te rijk. Vrijwel direct waren de kosten al afgeschreven (daar zijn ze altijd wel snel mee!), voor mij het bewijs dat ik ze ook echt had. Toch knaagt er nog steeds iets; ik heb ze nog niet in handen. In januari 2010 worden ze afgestuurd, dan ben ik pas zeker.

Wat doe je dan daarna?

Nu moet ik er nog komen. Ik geef het reisbureau hier in het dorp opdracht om zo snel als mogelijk een vlucht te boeken. In maart ben ik een van de eersten die een stoel heeft op een KLM vlucht naar Vancouver. Meestal zijn degenen die het eerst een stoel boeken het goedkoopst uit. Nu is er nauwelijks zicht op een redelijk goedkope stoel, hoe zou dat nu komen? Mijn ergernis komt uit en ook hier betaal ik de volle mep naar mijn idee. Nog even een auto erbij en daar gaat de bonus (en de rest) van dat jaar weer! Nou ja, in ieder geval is alles verder geregeld.

Misschien denkt U: 'Hoe zit het dan met het verblijf? Dat zal ook wel ettelijke bonussen en 13e maanden kosten?' Het verblijf is goed geregeld, ik maakte eind 2008 kennis met een groep schaatsenthousiasten. Zij bezoeken veel EK's, WK's en Olympische spelen. Een van hen woont in Seattle en is op zoek gegaan naar een huis in de buurt van de Olympic Oval in Richmond. Hij slaagde erin om een riante villa te huren met een overdaad aan kamers. Het huis staat een kleine 2 kilometer (als Google gelijk heeft) van de schaatsbaan af. We kunnen gebruik maken van alle faciliteiten die het huis biedt. Er zou zelfs een zwembad bijzitten, zwemmen in de winter??? Mij niet gezien!Ik hoef me geen zorgen om het verblijf ter plekke te maken.

De zomer

Gedurende de zomer gebeurt er niet veel op het gebied van het schaatsnieuws. Wie denkt er met het zonnetje op de bol nu aan schaatsen? Ik denk er ook niet echt aan en af en toe komt er een berichtje doorsijpelen via de mail. CoSport heeft nog steeds tickets in de aanbieding, als ik dan kijk naar de aanbieding dan zijn alle schaatswedstrijden echter uitverkocht.

Een kleine week geleden meldde het nieuws dat er maar weinig tickets beschikbaar waren via ATP, het officiele bureau in Nederland. Gelukkig hoef ik daar niet meer aan te denken.

Belangrijk nieuws was er toch ook: Het Holland Heinenken House komt in de buurt van het stadion.

Als ik het op Google opzoek blijkt het halverwege de route te staan tussen ons verblijf en de schaatshal. Nou, dat ga ik vaker met een bezoekje vereren! Hopen dat er vele Nederlanders goud halen, dan is er veel te vieren!

Beroemde gasten

Laatste, echt grote, nieuwsitem is dat er ook beroemde gasten zijn op de spelen. Het blijkt dat ook de Simpsons komen. Homer en Marge zullen deelnemen aan het curlingtoernooi. Ik ben benieuwd, het zal in de curlinghal wel volstromen met publiek want dat wil niemand missen!

Voorbereiding Column deel 4

Ter voorbereding heb al 6 artikelen geschreven in ons bedrijfsblad 'Superabsorber'. Met de titel 'Road to Vancouver' verscheen er elke twee maanden een verhaal in het blad.

In februari 2010 vinden de Olympische winterspelen plaats in Vancouver, Canada. Ik heb, als redactielid, kaartjes kunnen bemachtigen voor het onderdeel langebaanschaatsen. In de komende uitgaves van de super absorber een verslag van de voorbereidingen en uiteraard van het evenement zelf. In deze aflevering deel 4: Heb ik nu wél of géén kaarten?

Kaartentombola

Hoe kom ik aan kaarten? Dat is de vraag die zo'n beetje iedereen zich stelt die een dergelijk evenement wil bezoeken. Ik heb dus gekozen voor de Canadese route via de familie en een toevallige inschrijving bij CoSport. Wachten op goede berichten. De Canadezen krijgen halfweg November uitslag en via CoSport is dat einde December.

Als je de nieuwsberichten leest, die zo bij tijd en wijle op de website van de organisatie van de spelen staan, dan zinkt je de moed toch wel in de schoenen. Het blijkt dat er op sommige sporten een ware run op kaarten is, het aantal beschikbare kaarten zou ver overtekend zijn. Natuurlijk zit daar ijshockey bij, in het ijshockeymaffe Canada was dat wel te verwachten. En ja hoor, ook schaatsen valt onder die categorie. Ik had al geen hooggespannen verwachtingen meer maar nu was het helemaal 'crying with the hat on'.

Canadese route

Eindelijk was het dan zover, het was half November en de eerste toewijzing voor Canadezen was een feit. Hoopvol keek ik in de eerste mail die ik kreeg van de geëmigreerde neef. Hij had spectaculair nieuws: GEEN KAARTEN! Met deze wetenschap en de laaggespannen verwachting opende ik de mail die ik kreeg van mijn 'Canadese' neef. Hij had goed nieuws, ik ging er maar eens even voor zitten. Jawel: 1 KAARTJE. Tja, eindelijk beet maar om nu voor één schaatsevenement van nauwelijks twee uurtjes helemaal naar Canada te vliegen was me toch te gortig.

De wegen met de meeste kans hadden dus maar één kaartje opgeleverd, ik vroeg me af hoe het met al die andere mensen gegaan zou zijn.

CoSport

Ik moest nog een dikke anderhalve maand wachten op de uitslag van de tombola van CoSport. Hier had ik nou echt geen geloof meer in. Maar je weet nooit hè?

Eindelijk kreeg ik op 9 januari 2009 een mailtje met daarin een hoop tekst. Dit was de belangrijkste regel: Congratulations on your Vancouver 2010 Olympic Winter Games purchase.

Ik las verder en zag dat elke aangevraagde kaart gehonoreerd was! Alle twaalf schaatswedstrijden kan ik dus bijwonen........ Ik ging eens even goed uit mijn dak, mensen die me kennen weten dat dat niet zo vaak voorkomt! Financieel flink getild maar toch met een tevreden gevoel zette ik de PC uit en nam op deze mail een lekker biertje. De eerste en belangrijkste horde was genomen. Vancouver, I'm on my way!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Voorbereiding Column deel 3

Ter voorbereding heb al 6 artikelen geschreven in ons bedrijfsblad 'Superabsorber'. Met de titel 'Road to Vancouver' verscheen er elke twee maanden een verhaal in het blad.

In februari 2010 vinden de Olympische winterspelen plaats in Vancouver, Canada. Ik heb, als redactielid, kaartjes kunnen bemachtigen voor het onderdeel langebaanschaatsen. In de komende uitgaves van de super absorber een verslag van de voorbereidingen en uiteraard van het evenement zelf. In deze aflevering deel 3: Hoe kom ik aan kaarten?

Kaartentombola

Dat het moeilijk zou worden kaarten te bemachtigen voor deze spelen stond eigenlijk bij voorbaat al vast. Op de camping aangekomen raak ik in gesprek met een Nederlands stel die door Canada zijn getrokken in een huurcamper. Nee, ze hadden de schaatsbaan nog niet gevonden en dat was wél een van hun speerpunten. Het bleek dat ze al vaker spelen hadden bezocht (Salt Lake City en Turijn) en dat ze nu ook naar Vancouver wilden. Uiteraard wilde ik meteen weten waar nu de kaarten vandaan zouden kunnen komen. 'Zelf bestellen via ATP' was het antwoord 'of via de Canadezen'.

Dát was natuurlijk de trigger: 'Via de Canadezen'. Het blijkt dat grofweg de helft van de kaarten wordt verkocht aan Canadezen en de andere helft aan de rest van de wereld. Nu horen we als Nederlanders bij de rest van de wereld en we zijn als land niet al te groot dus ik schatte de kans op kaarten niet erg hoog in.

Je kunt individuele kaarten kopen of zogenaamde packages waarbij je combinaties van tickets kunt kopen. Het vooruitzicht in de vrieskou een dag lang op een berg te moeten staan om een enkele keer iemand op een paar latten voorbij te zien komen maakt me niet erg enthousiast. Daarnaast kun je nog hotels boeken en zo maar daarvoor moet je wel erg goed in de slappe was zitten. Individuele tickets hebben dus de voorkeur.

De Canadese route

Met mijn neef sprak ik af het te gaan proberen en hij zou voor mij gaan inschrijven op alle schaatsnummers. Nu wilde het geval dat ik ook familie heb die vorig jaar geëmigreerd is naar Canada dus ook hier zag ik kansen. Ook hij wilde wel voor mij inschrijven en kijken of er iets kon worden geregeld. Begin October 2008 konden de Canadezen al inschrijven en aldus geschiedde. Eind November zouden de tickets al dan niet worden toegewezen.

CoSport

Eind october kwam ik wat rondsurfend terecht op de website van CoSport, de officiële service provider van de spelen. Via via kwam ik op de bestelsite, dat was een buitenkansje. Ik schreef meteen in op alle schaatsevenementen en dan voor elke wedstrijd één kaartje. Het viel me wel op dat de kaarten hier een stuk duurder waren, het scheelde minimaal 40%!! Tegen midden december zou ik bericht krijgen of de kaarten werden toegewezen.

Nu was het afwachten. Stel je voor dat ik alle kaarten toegewezen zou krijgen! Dat zou me een vermogen kosten maar de wetenschap dat je ze altijd weer kunt door verkopen is toch een geruststellende gedachte. Volgende keer de afloop van de ticketrace.......

Voorbereiding Column deel 2

Ter voorbereding heb al 6 artikelen geschreven in ons bedrijfsblad 'Superabsorber'. Met de titel 'Road to Vancouver' verscheen er elke twee maanden een verhaal in het blad.

In februari 2010 vinden de Olympische winterspelen plaats in Vancouver, Canada. Ik heb, als redactielid, kaartjes kunnen bemachtigen voor het onderdeel langebaanschaatsen. In de komende uitgaves van de super absorber een verslag van de voorbereidingen en uiteraard van het evenement zelf. In deze aflevering deel 2; Is er al iets te zien of te doen?

Kaarten en Venues

In 2003 sprak ik met mijn neef af hier een project van te maken. We gaan kaarten regelen voor de spelen en natuurlijk vooral voor het schaatsen. Hij wil eigenlijk vooral wat anders want, Canadees als hij is, gaat hij natuurlijk voor het ijshockey. Hoe we eigenlijk aan kaarten moeten komen is ons nog een groot raadsel. Dat er een run op dergelijke kaarten zou zijn is ons wel duidelijk.

In de jaren opvolgend gebeurt er eigenlijk bitter weinig. Je kunt nog geen kaarten bestellen of zo. Wat er al wel zichtbaar is, is de bouw van de diverse 'venues' zoals ze de verschillende plekken noemen waar Olympische onderdelen worden afgewerkt. Hollander als ik ben probeer ik in 2006 eens te gaan kijken waar de schaatsbaan gepland staat. Schaatsen is voor Nederlanders een nationale volkssport. In september 2005 zijn de Canadezen in Richmond begonnen met de bouw van de schaatshal en er moet toch al iets te zien zijn. Ik kan echter niets vinden en besluit maar een biertje te nemen, dat is beter dan nog verder te zoeken naar een lege bouwplaats.

Dat moet hem zijn!

In 2008 (vorig jaar) besluit ik wederom om eens op zoek te gaan. Ik weet dat het dak er inmiddels op zit dus iets moet er te zien zijn. Na een tijdje rondtuffen in Richmond zie ik aan de horizon langs de Frasier River het witte dak van een groot gebouw, met een kraantje erbij; dat moet hem zijn!

Ben ik er wel langs gereden in 2006 maar er was toen dus nog weinig te doen, het was een kale vlakte. Van dichtbij is het nu een bouwplaats waar hard wordt gewerkt (naar Canadese maatstaven), jammer genoeg mag ik niet even binnen rondkijken. Nederlandse brutaliteit helpt ook niet; ik word weggestuurd zodra ik een pas probeer te zetten op de bouwplaats. Dan maar een paar plaatjes schieten vanaf de buitenkant. Het is me wel duidelijk dat het er mooi uit komt te zien.

Wat al ver voor de aanvang van de bouw van de schaatshal af is, is een kunstwerk die de verbondenheid met de rivier en de zalm aangeeft.

Al rondkijkend zie ik de drommen volk al lopen naar de ingang om de volgende wedstrijd bij te wonen.

Ik voel de Olympische rillingen al weer over de rug gaan; daar moet ik bij zijn hè. Maar ja, die kaarten!!!. Onverwacht kwam er een mogelijkheid op de camping waar ik op dat moment verbleef, daarover in deel 3.............

Voorbereiding Column deel 1

Ter voorbereding heb al 6 artikelen geschreven in ons bedrijfsblad 'Superabsorber'. Met de titel 'Road to Vancouver' verscheen er elke twee maanden een verhaal in het blad.

In februari 2010 vinden de Olympische winterspelen plaats in Vancouver, Canada. Ik heb, als redactielid, kaartjes kunnen bemachtigen voor het onderdeel langebaanschaatsen. In de komende uitgaves van de super absorber een verslag van de voorbereidingen en uiteraard van het evenement zelf. In deze aflevering deel 1; hoe is het zo gekomen?

Canada

Zoals velen weten ben ik een liefhebber van Canada, ik kom er dan ook geregeld. Ik ben tevens een liefhebber van sport, het schaatsen is dus niet onbekend. Er is maar één evenement wat met kop en schouders boven de rest uitsteekt en dat zijn de Olympische Spelen. Olympisch kampioen ben je dan ook voor 4 jaar. In 1988 kraaide Yvonne van Gennip victorie op de Olympische Spelen van Calgary. Ze versloeg de onverslaanbaar geachte Oost-Duitse dames en werd de koningin van de spelen met drie gouden medailles.

Tijdens een vakantie in 1991 bezocht ik de Olympic Oval gelegen op het terrein van de universiteit van Calgary. Ik wilde weleens zien waar dit allemaal gebeurd was. De baan heeft een magische sfeer en doordat het een hooggelegen baan is wordt er regelmatig een wereldrecord gevestigd. Na enig zoekwerk is de baan gevonden en kan ik naar binnen. Dat gaat zeer eenvoudig; er is niemand te zien en de deuren zijn open. Naar binnen dan maar, ik kom in een blinkend schone hal met glimmende vloer en toiletten waar je bijna van de vloer kunt eten. Nou Yvonne, eens kijken waar je de victorie kraaide. Haar foto, met de ijsmuts op 'Goud hè', hangt in de hal van het stadion samen met de andere medaillewinnaars van destijds. Ook Jan Ykema hangt ertussen evenals Karin Kania, Bonnie Blair, Uwe Jens Mey, Thomas Gustafson en Leo Visser.

Olympic Spirit

Op de baan trainen schaatsers, dat zullen wel Canadezen zijn. Ik heb er een tijdje op de tribune gezeten en het geheel bekeken; 'hier gebeurde het dus drie jaar geleden' dacht ik. De gedachte om dit eens een keer mee te maken was er altijd al maar werd hier vele malen sterker, op èèn of andere manier heerste er een sfeer in deze stille hal. Het zou maar zo de 'Olympische Spirit' kunnen zijn. Bij het verlaten van de hal heb ik even het ijs aangeraakt en stelde voor mezelf vast dat ik er definitief een keer bij wilde zijn.

Op 2 juli 2003(12 jaar later) wijst het IOC de winterspelen toe aan Vancouver en ik ruik mijn kans, hier moet ik heen! Ik spreek met mijn neef, die in Canada vlakbij Vancouver woont, af dat we er een project van maken en kaarten gaan proberen te bemachtigen.....